علی اکبر حائری، مدرس دانشگاه در گفتگو با خبرنگار همدان فرهیخته، با بیان اینکه از زمان قیام امام حسین(ع) تاکنون تفسیرهای متفاوتی از قیام عاشورا عنوان شده است، افزود: یک تفسیر دنیاگرایانه از قیام عاشورا توسط اهل سنت مثل ابنکثیر انجام شده که هدف از قیام عاشورا را دنیاطلبی تفسیر و گفتهاند قیام حسین ابن علی یک قیام مردود منفور بوده، که همگی اینها قابل نقد و بررسی است.
وی اضافه کرد: برخی از عارفان هم قیام امام حسین (ع) را یکی از مراحل سلوک دانستند و گفتهاند امام قصد داشتند مراتب سلوک، عرفان و صوفیان را به اتمام برسانند که این را در اشعار صفی علی شاه شاعر معروف دوره قاجاریه میبینیم که یک تفسیر عارفانه از قیام عاشورا ارائه میدهد.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: یک تفسیر مسیحانه از قیام عاشورا هم بیان میشود که گفته میشود همانطور که مسیح خود را به صلیب آویخت، امام حسین هم خون خودش و یارانش را فدا کرد تا اینکه کفارهای برای گناهان امت باشد.
وی با بیان اینکه تفسیر دیگر در خصوص قیام امام حسین (ع) تفسیر شهادتطلبانه است، تصریح کرد: این نوع تفسیر در کتاب لهوف از ابن طاووس مطرح شده که در واقعه اوج تقرب لله شهادت است و امام حسین (ع) اوج تقرب الیالله را به مردم نشان دادند و همچنین خود و امتش را به این مقام رساند.
حائری با بیان اینکه امام حسین(ع) در قله حقیقت قرار دارند و یقین و ظن ما در خصوص ایشان بسیار میتواند به خطا و اشتباه برود به تشریح وقایع عاشورا از دید دیگر پرداخت و گفت: امام حسین (ع) در سال ۶۰ هجری در مکه خطبهای را قرائت کردند که در آن اینگونه عنوان شده که حضرت میفرمایند خدایا تو میدانی آنچه از سوی ما انجام گرفته بخاطر سبقتجویی در فرمانروایی و افزونخواهی در متاع ناچیز دنیا نبوده بلکه برای این است که نشانههای دین را به مردم نشان دهیم و اصلاح در شهرها را انجام دهیم و میخواهیم بندگانت ستمدیدهات در امان باشند و به دستورها و احکام الهی عمل بشود.
وی ادامه داد: در این خطبه می بینیم که حضرت ابتدا احیای مظاهر و نشانههای اسلام اصیل و ناب محمدی، دوم اصلاح، بهبودی و نظم در شهرها، سوم مبارزه با ستمدیدگان اموی و چهارم فراهم ساختن بستری مناسب برای عمل به احکام واجبات الهی را ترسیم میکنند.
این مدرس دانشگاه بیان کرد: از سالی که پیامبر اکرم (ص)وفات نمودند تا سالی که قیامت عاشورا انجام گرفت ۵۰ سال طول کشیده و در عرض این ۵۰ سال دین اسلام مغلوب و دگرگون شده و سنتهای الهی تبدیل به آداب و رسوم جاهلی شده بودند و این در دوره امویان هم به اوج خود رسیده بود.
وی ادامه داد: لذا با توجه به شرایط موجود محمد حنیفه در نامهای به امام حسین (ع) می گوید که به سمت کوفه بی وفا نروید و اگر میخواهی زیر پرچم حکومت یزید نباشید به سمت یمن بروید زیرا پدر و مادر ما را می شناسند و در رفاه خواهی بود، ولی امام حسین (ع) در جواب ایشان نامهای بسیار کوبنده مینویسند و عنوان میکنند که من از روی سرمستی، گستاخی و ستمگری از مدینه خارج نمیشوم، من برای اصلاح در امت جدم خارج شدم و میخواهم امر به معروف و نهی از منکر و به سیره جدکم عمل کنم.
حائری تصریح کرد: لذا شما میبینید اولین نکته ای که حضرت عنوان میکند طلب اصلاح در امور امت است، یعنی آن امری که مغلوب و دگرگون شده را اصلاح کند که کاری بسیار سخت بوده است.
وی به بیان خطبه دیگری از امام حسین(ع) پرداخت و گفت: امام بزرگوار در پاسخ به نصیحت اهالی مدینه بر منع رفتن به کوفه فرمودند که به جانم سوگند پیشوا کسی است که به کتاب خدا حکم، عدل و داد را اجرا و متدین و ملتزم به دین حق باشد و نفس خود را وقف خدا کند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه با تاکید بر اینکه امام حسین(ع) در این خطبه ویژگیهای حاکم اسلامی را عنوان میکنند، گفت: حاکم کسی است که به کتاب خدا عمل کند، عدالت را در جامعه حاکم کند، متدین و معتقد به دین خدا باشد و در نهایت خود را وقف خدا کند.
وی اظهار کرد: یزید به جای اینکه خودش را وقف اهداف الهی کند خود را وقف دنیا و شهوات دنیوی کرده بود و امام حسین (ع) میخواهند در این وضعیت قیام کنند.
حائری ابراز کرد: وقتی به واقعه عاشورا نگاه میکنید متوجه میشوید که جز محمدحنیفه تماما در بین اطرافیان امام اطاعتپذیری حاکم بوده و هیچکس انتقاد نمیکند، چون به امام زمان خود اعتقاد و تابع محض بودند تا جایی که حضرت زینب(س) و خیلی از بانوان حاضر در واقعه عاشورا فرزندان خود را فدا میکنند.
وی به تشریح جزئیات علت حضور بانوان در حادثه کربلا پرداخت و گفت: اگر در واقعه کربلا فقط مردها حضور داشتند. کربلا در آن زمان تمام میشد و مردم میگفتند یک سری افراد خارجی به حاکم عصر اعتراض کردند و سرهایشان بریده شد اما همینکه بانوان حاضر در واقعه در هر قبیله و محله ای که میرفتند سخنرانیهایی می کردند بسیاری متاثر می شدند و خیلی از این افراد بعدها جزء توابین شدند.
نفش بانوان در واقعه کربلا
این عضو هیئت علمی دانشگاه تصریح کرد: حضور بانوان و کودکان به همراه کاروان باعث شده بود در حین مسیر وارد هر قبیلهای که میشدند به استقبال آنان بیایند و در حین این استقبالها امام حسین (ع) میتوانست حرف اصلی که احیای دین است را عنوان کند .
وی تاکید کرد: پس حضور بانوان و کودکان در مسیر، برای امام حسین (ع) یک نوع حمایت بود که مردم رغبت پیدا کنند بیایند و ببیند این کاروان چه است و کجا می روند.
حائری با اشاره به اینکه عاشورا در عاشورا ختم نشده است، تاکید کرد: عاشورا با اسارت زنها، حضرت زینب و امام سجاد ع احیاء شد و آنها با روشنگریهایشان و نشان دادن اسلام واقعی به مردم، علیالخصوص در شام ادامه حکومت برای یزید را سخت کردند و بسیاری از شامیان در سالهای بعد شاگرد امام باقر و امام صادق (ع) شدند و خون امام حسین اسلام را زنده و احیا کرد.
وی با تاکید بر اینکه عاشورا احیاء دین است افزود: هر کس از افرادی که تفسیری از عاشورا میکنند تفسیر از دین و آن را احیا میکنند.
این مدرس دانشگاه با اشاره به برخی تحریمها در واقعه عاشورا گفت: نکته مهم در این خصوص این است که امام حسین (ع) بسیار سرمایه داشتند و حتی در خصوص آب هم یاران اصحاب قبل از شهادت غسل میکنند و فقط آب اشامیدنی نداشتند و اوج ظلم آنها این بود که آب به روی اصحاب و کودکان بستند و امام حسین (ع) خواست که این ظلم آشکار بشود و تمام جهانیان بدانند که یک عده اینقدر رذل و پست بودند که حتی آب را بر روی خانواده و کودکان بستند.
وی با بیان اینکه حرکت امام حسین (ع) یک حرکت هوشمندانه و نه یک حرکت جاهلانه بود، اضافه کرد: دارایی امام حسین (ع) به قدری بود، که زمین کربلا را خریداری و مبلغ فراوانی را به قبیله بنی اسد پرداخت میکنند که خرج کفن و دفن اصحاب کنند و همچنین میفرمایند بعد از ما زائرانی به اینجا خواهند آمد، از آنها پذیرایی کنید و در نهایت امام حسین(ع) با عزت حرکت کردند.
انتهای پیام/
ایمیل : info@hamedanfarhikhteh.ir
تلفن: 34281598-081
آدرس: همدان خیابان پاستور کوچه پاستور پلاک 42